Türkçe’nin Lâtin harfleriye yazılması ibtida 1278 tarihinde ileri sürülen Azerbaycan’ın meşhur edibi ve ilk tiyatro muharriri Mirza Fethali Ahandof’tur.Bu vaktiyle bu hususta Osmanlı Hükûmeti’ne de bir lâyiha vermişti. Bu lâyiha Sadâret tarafından “Cemiyet-i İlmiye-yi Osmaniye”ye havale ve orda müzâkere edildi. Fakat Kadri Paşa gibi bâzı zevâtın nüfuz ve te’siriyle kabul olunmadı.

İslam dünyasında klasik bir söz vardır: “Kur’an-ı Kerim Mekke’de indi, Mısır’da okundu, fakat İstanbul’da yazıldı” diye… Bu Türklerin güzel yazma yeteneğini ve estetik anlayışını doğrulayan bir anlatımdır aslında.

Okuma ve yazmayı sağlayan harflerin bir araya gelişinden böylesine kapsamlı bir sanatın çıkışı, öncelikle Kur’an-ı Kerim’in en güzel şekliyle yazılı hale getirmek gayretinden doğar. Gerçekten yazının üstatları hep İstanbul’dan çıkar. Silsile ile bugüne ulaşan bu üstadlarımız hâlâ uluslararası yarışmalarda birincilikleri asla elden kaçırmaz. Özellikle İstanbul’un fethinden sonra hat sanatı Osmanlı Devleti’nin idari ve kültürel merkezlerinde yaygınlaşmaya başlar. Hat sanatı Osmanlı zamanında İstanbul’da doruk noktasına ulaşır. Hattatlar direkt padişah emrinde kitaplar yazmakta ya da desteklenmektedir.