Beş türlü ibâdet:

1. En mühim bir mücâhede olan ehl-i dalâlete karşı ma‘nen mücâhede etmek

2. Üstâdına neşr-i hakîkat cihetinde yardım sûretiyle hizmet etmek

3. Müslümanlara îmân cihetinde hizmet etmek

4. Kalemle ilmi tahsîl etmek

5. Bazen bir saati bir sene ibâdet hükmüne geçen, tefekkürî olan bir ibâdeti yapmaktır.

Risâle-i Nûr hizmetinin neşri esnâsında matbaanın devreye girmesi, hususan bu maksadla teksîr makinesi alınmasını “Ey bin kalemli kâtib, hoş geldin!” diyerek memnuniyetle karşılayan Bedîüzzaman Hazretleri’nin kalemle hizmete dâir bunca îzâhını, “Şimdi matbaalar var, artık yazı zamanı değil” diyerek yazı hizmetini münhasıran o dönemdeki bazı imkânsızlıklara bağlamak, hatt-ı Kur’ân’ı muhâfaza hizmetinin ruhuyla aslâ bağdaşmaz.

Risâle-i Nûr hizmetinin ruhu ve esası Kur’ân’a hizmettir. Hazret-i Üstâd’ın bu çerçevede son derece önem verdiği maksadlarından biri de Kur’ân hattına hizmet etmek ve onu muhâfaza etmek idi. O şöyle diyordu:

“Risâle-i Nûr’un mühim bir vazîfesi, âlem-i İslâmın ekseriyet-i mutlakasının yazısı ve hattı olan hurûf-u Arabiyeyi muhâfaza etmektir”

Bedîüzzaman Hazretleri “Âhiret kardeşlerime mühim bir ihtâr!” başlıklı mektubunda nasıl Risâle-i Nûr talebesi olunabileceği hususunda şu sınırları çiziyordu: “Risâle-i Nûr’a intisâb eden zâtın en ehemmiyetli vazîfesi, onu yazmak ve yazdırmaktır ve intişârına yardım etmektir. Onu yazan veya yazdıran Risâle-i Nûr talebesi ünvanını alır. Ve o ünvan altında her yirmidört saatte benim lisânımla belki yüz def‘a, bazen daha ziyâde hayırlı duâlarımda ve ma‘nevî kazançlarımda hissedar olmakla beraber, benim gibi duâ eden kıymetdar binler kardeşlerin ve Risâle-i Nûr talebelerinin duâlarına ve kazançlarına dahi hissedar olur.”

Kur’ân-ı azimüşşanı, Kur’ân harfleriyle yazmak hak mezheblerin ittifakıyla farzdır. Hatta “başka hurufatla yazılan Kur’ân veya bir sûre, Kur’ân olarak kabul edilmez.” şeklinde Kuduri ve İanetü’t-Talibin kitablarında tafsilatlı açıklama vardır.

Meselâ “Hamd” kelimesi “ha” harfiyle hamd ve şükür mânâsını ifade eder. “he” ile olursa azab mânâsını ifade eder. Hâlbuki “ha” harfi Latincede bulunmuyor. “Ha, hı ve he” harflerini karşılayan “h” harfidir. “alemîn” “ayın” kelimesi de ile yazılır. Latincede ayın olmadığından “alemin” “a” ile yazılır. Ya “elemler” mânâsını ifade eder veya hiçbir mana ifade etmez. Aynı zamanda “yarattı” manasında olan “halaka” kelimesi “hı” ve “kaf” ile yazılır.